Gemeente in dienst van burgers

Beleidsadviseurs en -makers dienen lobby en zichzelf

Halve maatregelen om eigen banen veilig te stellen ?

'Hard werken' gemeente leidt niet tot resultaat

en kost Amsterdamse burgers veel geld

In Amsterdam rijden vele tienduizenden (snor)scooters en brommers rond. Inmiddels is bekendgemaakt wat ze natuurlijk allang al weten : te hard rijden, lawaai, de meest ziekmakende uitlaatgassen, ea.


Bij vragen m.b.t. het beleid van de gemeente kreeg ik altijd te horen dat er hard gewerkt werd aan de luchtkwaliteit in de stad. Hmmm, vandaar dat het al decennia lang dramatisch slecht is ? Dus ging ik eens vragen waar zo hard aan gewerkt werd, wie dat deden, wat ze verdienen, etc. En daar stopte het beantwoorden van vragen (want ik was een 'veelvrager'). Nou, vragen krijg je wel als je je wat verdiept in de Gemeente Amsterdam.


Gewoon verbieden

Nu kun je simpelweg zeggen dat je geen grote aantallen van dit soort voertuigen in je stad wilt hebben, ook gezien de diverse alternatieven die er zijn. Dus verwacht je een algeheel verbod. Het gevolg : veilige fietspaden, betere luchtkwaliteit voor de fietsers, minder lawaai (en dus minder ziekte). Klaar. Ook makkelijk te handhaven.


Maar waarom makkelijk doen als 't moeilijk kan. En dus krijg je eerst vele jaren met een gigantische toename van met name (snor)scooters. Dan na jaren 'hard werken' door de gemeente aan veiligheid en luchtkwaliteit de halve maatregel van milieuzones invoeren. Lastig te handhaven en letterlijk half werk.


En nu weer een halve maatregel ; de helmplicht en de snorscooters naar de rijbaan binnen de ring. Hoe het met de stadsdelen buiten de ring moet ? In West en ook Amstelveen en Buitenveldert mag u nog gewoon van de fietspaden gereden worden en belangrijker, u (en eventueel uw kinderen) mogen nog gewoon vergiftigd worden. Ik verwijs u naar de woorden van de Gemeente in de nieuwsbrief van juli 2017 (scooter en brommeruitlaatgassen extreem schadelijk).


Mijn vermoeden is dat een simpel verbod geen 'hard werken' vereist van (veel) mensen die een (meer dan) goed loon verdienen. Waarom zou je als beleidsadviseur iets adviseren waardoor jij en wellicht je team overbodig worden ? Dus zorg je ervoor dat luchtkwaliteit een issue blijft (nu ook klimaat), zodat je eraan moet blijven werken.


Nadeel voor de Amsterdammers is dat de gezondheid dagelijks aangetast  wordt. Tevens kosten deze 'hardwerkende' mensen veel geld. En dus houden we nog steeds onveilige wegen en gemengde paden, lawaai, zeer schadelijke uitlaatgassen. Inderdaad, de fietspaden (alleen binnen de ring dus, en niet eens allemaal) worden veiliger voor de fietsers. Maar op de grachten, in de smalle straatjes, de gewone straten houden we onveiligheid, schadelijke uitlaatgassen en lawaai. Je zou haast denken dat de gemeente dat met alle mogelijke middelen zo lang mogelijk in stand wil houden. Even zien wie er voordeel bij hebben ; producenten, importeurs, verkopers, etc van (snor)scooters en brommers wellicht ? En die worden goed vertegenwoordigt door organisaties als de BOVAG en RAI. De centjes zijn belangrijker dan veiligheid en gezondheid. Tevens bleek er enige jaren terug nog een flinke voorraad kankerverwekkende scooters te zijn die 'opverkocht' moesten worden. En de overheid is dan niet te beroerd om daar aan mee te werken.


Waarom gaan politici hier in mee ? Zij dienen volgens de grondwet te zorgen voor een veilige en gezonde leefomgeving. Zelfs GroenLinks gaat er in mee met hun 'ja, je kunt het niet verbieden omdat er mensen zijn die net een scooter hebben gekocht'. Hierbij ook politici met kinderen viel me op. Lobby belangrijker dan de gezondheid en veiligheid van je kinderen ? En die reden vervalt als de voorraad weg is en de lobby gaat voor het stimuleren van de verkoop van electrische scooters. Het verbod op de ziekmakende scooters (ook door beleidsadviseur in A'dam zo benoemd) gaat in over vijf jaar. Wederom kassa voor de branche. En dan kan de politiek zich op de borst kloppen. Uiteraard geen woord over de (dodelijk) zieken in de stad.


Inhoud gemotoriseerde tweewielers.


M. Boor , juni 2019